ماندن یا نماندن، مسئله این است

گاهی"بودن ها" دوای درد نیست
تمامش می شود: درد بی درمان...!
و این بودن، حاصلی جز "وابستگی" ندارد...
وابسته اش که کنی، وابسته که شود؛
بی گناه زخم می خورد و این بار،
نبود تو، نبود علاقه ات
و نبود احساست برایش می شود: نمک.
نمک روی زخم می سوزد و می سوزاند،
تمام می شود و تمام می کند،
اما پایان نمی یابد این وابستگی لعنتی...
اگر بودنت قرار است روزی "نبود" شود
و نابود کند مرا... نباش که باشم تا به ابد.
/تمام - به قلم: نریمان جعفری / 29.47.393 / پاییز 93
+ پانوشت: یا وابسته نکن یا اگر کردی، تا انتهایش بمان پای ماندنت!